1983 het Florapark was een gezellig buurtpark

Met de sloop van de huizen in 1987 verdween de sociale controle uit de buurt en werd ook het kunstwerk in brand gestoken door jongeren uit andere wijken.
Ik heb toen in overleg met de gemeente het kunstwerk op slot gedaan.


Bij de nieuwbouw van 1988 kwam de Aalbersestraat te vervallen en werden de nieuwe huizen op twee na alle van het kunstwerk af gedraaid.
Nadat er in 1989 ook nog een schutting langs het park werd gezet, kwam het kunstwerk in een dode hoek te staan.
Daardoor ontstond er in deze hoek van het Florapark o.a. een hangplek voor jongeren.

Nadat het kunstwerk door de jongeren was opengebroken, heeft het zonder enige vorm van (toe)zicht nog enkele jaren als speelobject gefunctioneerd, totdat zwervers en verslaafden bezit namen van het park, waarbij ook de binnenkant van het kunstobject werd bevuild.

1999 De gemeente deed niets aan het onderhoud

In die sfeer kreeg het kunstwerk de schuld van alle problemen en kreeg kunstenaar Frans Haan de onmogelijke opdracht om zijn (geestes)kind te verminken.
Na zijn weigering dit te doen vernietigde de gemeente op 3 oktober 2003 het kunstwerk ter plekke.

2003 alle bosjes werden daarna uit het Florapark verwijderd

In 2004 presenteerde de gemeente een kaal Florapark met een open speelinrichting, met het karaktervan een sociaal hygienische ruimte, waar mensen zich niet meer prettig voelen.
Dat is de prijs van veiligheid zonder de mensen erbij te betrekken.

door de plaatsing in 1989 van een lange schutting langs het Florapark was het (toe)zicht op het kunstwerk niet meer mogelijk.